حافظه Intel Optane چیست؟

حافظههای Optane اینتل راهکاری برای افزایش درخورتوجه سرعت رایانه هستند. حافظههای مذکور این امکان را فراهم میآورند بدون کاهش ظرفیت حافظهی ذخیرهسازی اصلی دستگاه، سرعت عملکرد رایانهی شما چندبرابر شود. ترکیب حافظههای Optane و پردازندههای نسل هفتم و جدیدتر اینتل، افزایش سرعت اجرای اپلیکیشنها و بازیها و بهبود سرعت بارگذاری مراحل بازیها و سرعت بیشتر در بارگذاری صفحات وب را تضمین میکند.
امروزه حافظه های اس اس دی بسیار مقرون به صرفهتر از گذشته هستند و شمار زیادی از کاربران در کامپیوترهای خود از این نوع درایوها استفاده میکنند. استفاده از یک حافظۀ اس اس دی میتواند سرعت سیستم شما را تا ده برابر بیشتر کند و دقیقاً همین موضوع است که باعث مشهور شدن حافظه های اس اس دی و گرانتر بودن قیمت آنها نسبت به حافظههای HDD شده است. بسیاری از کاربران از ترکیب دو نوع حافظۀ اس اس دی و HDD در کنار یکدیگر استفاده میکنند؛ به طور کلی هنگامی که صحبت از نوع حافظه باشد دو معیار سرعت و فضای ذخیره سازی مهمترین مسائلی هستند که باید یکی از آنها را در اولویت قرار دهید. شرکت Intel با عرضۀ حافظه های جدید خود با نام Intel Optane Memory قصد دارد تا این دو راهی را از میان بردارد.
حافظه Intel Optane چطور کار میکنند؟
حافظه های Intel Optane به صورت هوشمند قسمت Fast Cache سیستم را رصد میکند تا دادههایی را که بیشتر استفاده میشوند و یا در LRU قرار دارند شناسایی کند. تمام دادههای اولیه از روی درایو HDD خوانده شده و سپس در حافظۀ Cache کپی میشوند. در فرآیند نوشتن، دادهها ابتدا به حافظۀ کش Intel Optane منتقل میشوند و سپس برای دسترسی سریع از همین حافظۀ کش خوانده خواهند شد. هربار که یک بلاک از داده در حافظۀ Cache نوشته یا خوانده میشود آخرین زمان دسترسی به آن بروزرسانی و ثبت میشود.
در نهایت زمانی که حافظۀ Cache پر میشود، دادههای قدیمی از آن خارج میشوند؛ این دادهها دقیقاً همان دادههایی هستند که برای مدت زمان طولانی بی استفاده بودهاند. هرچقدر حافظۀ کش شما بیشتر باشد مقدار دادۀ بیشتری هم میتواند در خود ذخیره کند، بنابراین فرآیندهای خواندن و نوشتن نیز با سرعت بالاتری انجام خواهند شد و Intel Optane Memory دیگر به سراغ درایو HDD شما نخواهد رفت.
اجزای تشکیلدهندهی Optane و مزایای این نوع از حافظه
حافظهی Optane از سه بخش تشکیل شده است. بخش اول، ماژول حافظهای است که با فناوری ۳D XPoint تولید میشود. حافظههای تولیدشده با فناوری ۳D XPoint، بهمراتب بازدهی بیشتری در مقایسه با حافظههای NAND رایج دارند. بهطور فرضی، سرعت و دوام حافظههای تولیدشده با فناوری ۳D XPoint، هزاربرابر بیشتر از حافظههای NAND است؛ هرچند در استفادهی روزمره، محدودیت عملکرد گذرگاه حافظه (Memory Bus) باعث میشود اختلاف کمتری بین سرعت حافظههای ۳D XPoint و NAND را شاهد باشیم.
براساس ادعای اینتل، در استفادهی روزمره حافظهیهای Optane ازنظر آیآپس یا همان ملیاتهای ورودی و خروجی در هر ثانیه (Input/output operations per second)، بهطور میانگین ۴/۴۲ برابر سریعتر از حافظههای NAND عمل میکنند. تأخیر در عملکرد حافظهی جدید نیز ۶/۴۴ برابر کمتر از حافظههای NAND است. همچنین، در مقایسه با حافظههای حالت جامد که از درگاه SATA استفاده میکنند، کاربران میتوانند تا ۱۰ برابر سرعت بیشتری تجربه کنند.

راهکار ارتباطی اختصاصی و نرمافزار هوشمندی که اینتل طراحی و ارائه کرده است، دیگر جزء تشکیلدهندهی Optane است. بهلطف این نرمافزار، حافظهی Optane بهطور هوشمند خود را با عادات کاربران تطبیق میدهد و میتواند برنامهها و فایلهای پرکاربرد را در خود ذخیره کند. بدینترتیب، افزایش سرعت و بهرهروی رایانه تضمین خواهد شد.
آیا حافظهی Optane انتخاب مناسبی است؟
برنامهی اینتل برای کاربران ترکیب حافظهی Optane و دیسکهای سخت سنتی پرظرفیت است. بهکمک این راهکار، کاربران میتوانند با هزینهای کمتر هم به حافظهای با ظرفیت بیشتر دسترسی داشته باشند و هم عملکرد سریعی تجربه کنند. بهادعای اینتل، عملکرد پایهی رایانهها بهکمک حافظهی جدید تا ۲۸ درصد افزایش پیدا میکند. سرعت ذخیرهسازی اطلاعات نیز حداکثر ۱۴ برابر بیشتر از حافظههای دائمی سنتی خواهد بود. نرمافزارهایی مانند Microsoft Outlook تا ۶ برابر سریعتر اجرا میشوند و عملکرد مرورگر کروم هم پنجبرابر سریعتر خواهد بود. درزمینهی بازیها، سرعت اجرای بازیها ۱۸ درصد بیشتر میشود و سرعت بارگذاری مراحل بازی نیز تا ۵۸ درصد افزایش پیدا میکند.
حال بیایید دو رایانه با دو پیکربندی حافظهی متفاوت را با یکدیگر مقایسه کنیم. برای خرید دیسک سخت دوترابایتی ۲/۵ اینچی (حدودا ۷۵ دلار) و یک حافظهی Optane با ظرفیت ۳۲ گیگابایت (حدودا ۸۵ دلار) و یک ماژول رم DDR4 3200 با ظرفیت هشت گیگابایت (حدودا ۳۵ دلار)، درمجموع کمتر از ۲۰۰ دلار هزینه خواهید کرد. درمقابل، برای تهیهی حافظهی حالت جامد دوترابایتی با پشتیبانی از شیار M.2 (حدودا ۳۴۵ دلار) و دو ماژول رم هشتگیگابایتی از نوع DDR4 3200 (حدودا ۷۰ دلار)، درمجموع بیش از ۴۰۰ دلار هزینه پرداخت میکنید. در مثال مذکور، واضح است ترکیب حافظهی Optane با حافظهی رمِ کمتر و دیسک سخت هزینهی کمتری به کاربر تحمیل خواهد کرد؛ بااینحال، استفاده از حافظهی Optane بدینمعنی است که تنها فایلها و برنامههای پرمصرف سریعتر اجرا خواهند شد و برای بازکردن برخی فایلها باید بیشتر صبر کنید.

شایان ذکر است انتخاب نهایی به نحوهی استفادهی کاربر از رایانه بستگی دارد. آن دسته از کاربرانی که به سرعت زیاد نیاز چندانی ندارند و برای امور روزمرهای همچون مرور صفحات وب، تایپ، تماشای فیلم و انجام بازیهای ساده از رایانه استفاده میکنند، احتمالا ترکیب ارزانتر را انتخاب میکنند. درمقابل، افرادی که به حافظهی رم و سرعت بیشتر حافظهی ذخیرهسازی نیاز دارند، احتمالا ترجیح میدهند از حافظهی رم بیشتر و حافظهی حالت جامد با ظرفیت بیشتر استفاده کنند. البته الزامی وجود ندارد خود را به دو ترکیب گفتهشده محدود کنیم، درواقع، ترکیب حافظههای حالت جامد و حافظهی Optane و حافظهی رم بیشتر میتواند عملکرد فوقالعادهای را ارائه کند.
منبع : زومیت – لیون تک